Касцёл Святой Тройцы ў Друі

Каталіцкая парафія ў Друі была заснавана ў 1633 годзе, пасля таго як падканцлер літоўскі Казімір Лёваў Сапега заснаваў тут манастыр бернардынаў.

Над аднапавярховай, патанулай у зеляніне, забудовай мястэчка ўзвышаецца вежа касцёла Святой Сёмухі. Касцёл належаў ордэну бернардынаў і быў збудаваны ў 1643–1646 гадах на сродкі Казіміра Льва Сапегі (1609–1656), падканцлера Вялікага княства Літоўскага, заснавальніка кафедры мае рацыю Віленскай акадэміі.

Храм змесцаваны на высокім беразе Заходняй Дзвіны. Гэта аднавежавая трохнэфавая базыліка. Высокая пяціярусная вежа завершана фігурным купалам (дабудаваны ў XVIII стагоддзі). Касцёл мае высокі цэнтральны нэф і ніжэйшыя бакавыя, якія на галоўным фасадзе затуляюцца невялікімі прыбудовамі, завершанымі пластычнымі валютамі. Вонкавы дэкор будынка даволі стрыманы, што характэрна для помнікаў ранняга барока, да якіх ставіцца і касцёл Св. Сёмухі. Інтэр'ер храма, выкананы пад канец XVIII стагоддзя ў стылях познага барока і ракако, наадварот, адрозніваецца пышнасцю і багаццем. Галоўны трох'ярусны алтар упрыгожаны калонамі, пілястрамі, спавітымі карнізнымі паясамі, скульптурай. Вельмі багатая ляпніна сцен, калон, збораў. Храм усярэдзіне пакідае ўражанне лёгкасці, узвышшу. 

Касцёл моцна пацярпеў падчас вайны і ў паваенны час. Пасля войны храм зачынілі. Фармальна ён лічыўся за мясцовым меліярацыйным прадпрыемствам, але насамрэч быў закінуты і паступова бурыўся. У 1990 годзе яго вярнулі вернікам. Пасля працяглага перыяду рэстаўрацыі касцёл быў адноўлены. У храме захаваўся позднебарочный галоўны алтар XVIII стагоддзя, некалькі бакавых капэл і частка арыгінальнага ляпнога арнаменту на зборах.

З усходняга боку да храма прылягае двухпавярховы жылы будынак манастыра, які ўтварае ўнутраны зачынены панадворак.

Комплекс дапаўняюць аркавая агароджа і брама. Каля галоўнага ўваходу знаходзіцца ўнікальны для Беларусі помнік усім святарам, якія сталі ахвярамі таталітарных камуністычнага і фашысцкага рэжымаў XX стагоддзя.