Касцёл Святых Пятра і Паўла ў Лагішыне

Востры спічак неагатычнай званіцы касцёла Святых Пятра і Паўла – дамінанта архітэктурнага сілуэта былога мястэчка Лагішын, змесцаванага на скрыжаванні важных дарог...

Сотні паломнікаў штогод спяшаюцца сюды ў Санктуарый Маткі Боскай Лагішынскай Каралёў Палесся. Упершыню Лагішын згадваецца ў 1552 годзе. На гербе Лагішына, што атрымаў у 1643 годзе ад караля Уладзіслава IV магдэбургскае права, адлюстраваны фантастычны звер – воўк з ласінымі нагамі і лісіным хвастом. У мінулым мястэчкам валодалі Радзівілы, Агінскія, Друцкія-Любецкія. Пінскі стараста Альбрэхт Радзівіл пабудаваў тут першы драўляны касцёл. У 1706 годзе, падчас Паўночнай вайны, у Лагішыне спыніўся шведскі атрад. У абозе аднаго з афіцэраў знаходзіўся абраз Богамаці з немаўлём, якая пасля выступу шведаў з мястэчка засталася за дзвярамі ў хаце мясцовага пісара і была перададзена ў касцёл. Паступова, у сілу якія адбываюцца ад яе выпадкаў вылячэнняў і дапамогі ў складаных жыццёвых акалічнасцях, абраз знайшоў славу цудадзейнай. У XIX стагоддзі перададзены праваслаўнай парафіі касцёл згарэў, а знойдзены на папялішчы абраз Богамаці перадалі ў Спаса-Праабражэнскую царкву. У касцёл, пабудаваны ў 1907–1909 гг. на былым Рынку, яна вярнулася толькі ў 1930-я гады.

Скарыстаныя ў абліччы святыні прыёмы і элементы неаготыкі: контрфорсы, спічастыя вокны, ступеністы атык і стройная шатровая званіца – гучаць урачыстым гімнам Каралёве Палесся, якая ў 1997 годзе была ўрачыста каранавана папскімі каронамі. Штогод у траўні і жніўні сюды, пераадольваючы дзясяткі кіламетраў, сцякаюцца працэсіі пілігрымаў, каб аддаць даніну ўдзячнасці адной з самых шанаваных палескіх святыняў.

Тэкст Таццяны Хвагiнай